بررسی رابطه اعتماد به همکار و رضایت شغلی در پرستاران

طالبی, مهدی; سیفی, بهار; میرزایی, محمد امین; افشاری, علی; ترکمانی, مهدی; عباسی, رضا; گمار, داود

بررسی رابطه اعتماد به همکار و رضایت شغلی در پرستاران

نویسندگان

¹ دانشجوی دکتری پرستاری، دانشگاه تربیت مدرس، ایران

² دانشجوی دکتری سلامت در بلایا و فوریت ها، دانشگاه علوم پزشکی ایران، ایران

³ کارشناس ارشد مدیریت دولتی، دانشگاه تهران، ایران.

⁴ مربی ، گروه پرستاری ، دانشکده پیراپزشکی نهاوند ، دانشگاه علوم پزشکی همدان ، ایران

⁵ کارشناس ارشد پرستاری مراقبت ویژه، دانشگاه علوم پزشکی همدان، ایران

⁶ کارشناس ارشد روان پرستاری، دانشگاه آزاد واحد تهران پزشکی، ایران

⁷ کارشناس پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی همدان، ایران

چکیده

مقدمه: در آیین اخلاق پرستاری ایران، یکی از وظایف پرستار در قبال همکاران تیم درمانی، برقراری ارتباطِ مبتنی بر اعتماد می‌باشد. ازطرفی شناسایی عوامل رضایت و عدم‌ رضایت نیروی انسانی در سازمان‌ها جهت اتخاذ راهبردها و برنامه‌های مؤثر، ضروری می‌باشد. این تحقیق با هدف تعیین ارتباط بین اعتماد به همکار و رضایت شغلی پرستاران انجام شد.
روش: پژوهش از نوع توصیفی‌هم‌بستگی بود که تعداد 168 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان‌های تأمین اجتماعی استان همدان (سال 1391) با روش سرشماری توسط پرسش‌نامه اعتماد به همکار و پرسش‌نامه رضایت شغلی مورد مطالعه قرار گرفتند. تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی انجام شد. به این منظور، داده‌ها وارد نرم‌افزار آماری SPSS، ویرایش 15 شدند.
یافته‌ها: ضریب هم‌بستگی بین ابعاد اعتماد به همکار (شایستگی و اعتبار و خیرخواهی) و رضایت شغلی به ترتیب 263/0 (P= 0.006) و 271/0 (P= 0.006) و 393/0 (P= 0.000) بود و نتایج حاصل از رگرسیون خطی چندگانه نشان داد که متغیر خیرخواهی نسبت‌ به سایر ابعاد اعتماد به همکار در تبیین واریانس رضایت شغلی مشارکت بیشتری دارد. (158/0 r=، P= 0.003).
نتیجه‌گیری: اعتماد به همکار و رضایت شغلی دو مؤلفه مهمِ تأثیرگذار بر یکدیگر و بر کیفیت ارائه خدمات پرستاری می‌باشند. ضروری است که با شناسایی عوامل مؤثر بر این دو مؤلفه به دنبال برنامه‌ریزی جامع جهت ارتقای این دو متغیر در بیمارستان‌ها باشیم.

کلیدواژه‌ها

موضوعات